Dwa mikrofony w aparatach słuchowych

Dawniej aparaty słuchowe współpracowały z jednym mikrofonem, który wychwytywał dźwięki dookólnie, wszechkierunkowo i przenosił określone częstotliwości. Wszechkierunkowość oznacza, że ​​mikrofon ma sferyczną charakterystykę kierunkową, tzn. że odbiera sygnały akustyczne równomiernie ze wszystkich kierunków.

Dla osoby noszącej aparaty słuchowe ważne jest, aby wzmacniane były nie tylko odpowiednie dźwięki, czy częstotliwości, ale sygnały istotne. Z reguły oznacza to orientację frontalną kierunkowości, ponieważ pierwszeństwo ma dobre rozumienie mowy, a rozmówca zwykle znajduje się naprzeciwko słuchacza. W tym celu stosuje się mikrofony i technologie kierunkowe. Dwa mikrofony są umieszczone w obudowie aparatu słuchowego w odległości około 1,5 centymetra od siebie. Odbierają drgania powietrza (zmiany ciśnienia akustycznego) w różnych momentach, z różnym opóźnieniem, w zależności od kierunku, z którego dochodzą dźwięki. To opóźnienie umożliwia układowi aparatu słuchowego analizę sygnałów w taki sposób, że aparat słuchowy może tłumić hałas dochodzący z określonych kierunków. Jeśli więc chcesz wzmocnić głos rozmówcy siedzącego przed tobą, potencjalny hałas ze strony lewej, prawej lub z tyłu zostanie zmniejszony, lub prawie całkowicie odfiltrowany.

Istnieją ograniczenia skuteczności mikrofonów kierunkowych. Z jednej strony obowiązuje zasada: im bliżej sygnał użyteczny znajdzie się źródła szumu tła, tym mniejsza staje się funkcjonalność mikrofonów kierunkowych. Z drugiej strony mikrofony kierunkowe mają pewien zakres, w którym możliwe jest ich działanie. To około dwóch metrów. Dodatkowy zdalny mikrofon zewnętrzny może być przydatny dla użytkownika, szczególnie w sytuacjach takich jak wykłady lub większe grupy dyskusyjne. Jest tak ustawiany, że odbiera pożądane sygnały akustyczne i przekazuje je drogą radiową do aparatów słuchowych.